ون اشکایی رو که تو غم و شادی با هم میریختیم رو هنوزیادمه 
با یاداوری شون اشک میریزم و میگم چرا قدر اون لحظه ها رو ندونستیم
خب از کجا باید میدونستم که سر یه اشتباه 
یه سوءتفاهم
یه سهل انگاری میونمون خراب میشه 
کاش ازهمون روزاول اخطار هایی که بهم تو کابوس ها میشد رو جدی میگرفتم

تا خودمو خودتو تو مرداب پشیمونی نکشونم